بیا اخرین شاهکارت را ببین

مجسمه ای با چشمانی باز

خیره به دور دست

شاید شرق ، شاید غرب

...  بقیش         در       ادامه   مطلب

سه نفر بودن که اولی نابینا ، دومی لال و سومی ناشنوا بود

نفر سوم که ناشنوا بود میمیره این قضیه رو نفر دوم چجوری به

نفر اول اطلاع بده ؟

قطار میرود

هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق

هم دعا کن گره تازه نیفزاید عشق

قایقی در طلب موج به دریا پیوست

باید از مرگ نترسید اگر باید عشق

عاقبت راز دلم را به لبانش گفتم

شاید این بوسه به نفرت برسد شاید عشق

شمع روشن شد و پروانه در آتش گل کرد

می توان سوخت اگر امر بفرماید عشق

پیله رنج من ابریشم پیراهن شد

شمع حق داشت به پروانه نمی آید عشق

در حوضهٔ تمدن ایرانی، هر ماه دارای سی روز بود که با اضافه کردن ۵ روز در آخر آن(خمسه مسترقه یا پنجه دزدیده)، سال به ۳۶۵ روز می‌رسید.
که نامهای ان به شرح زیر است :